Zeven vragen aan Joost Meijer - VNM: 'Je ziet veel nieuwe beweging op het water, er gebeurt weer een hoop.'

Iedere maand gaan we met een bestuurslid van Waterrecreatie Nederland in gesprek. In deze interviews blikken we terug op de samenwerking van de afgelopen jaren, maar kijken we ook naar de ambities voor de toekomst. Deze maand blikken we terug met Joost Meijer, voorzitter van het Verbond Nederlandse Motorbootsport (VNM).

Lees hieronder de antwoorden op de zeven vragen aan Joost Meijer

1) Wat is je persoonlijke drijfveer om je in te zetten voor de waterrecreatie?

“Als klein jongetje was watersport heel erg belangrijk voor mij. Dat was in Eemnes aan de Eem, waar ik altijd met vriendjes en vriendinnetjes aan de waterkant te vinden was. We deden van alles wat met watersport te maken had in die tijd. Ik heb daar alleen maar warme gevoelens aan”, antwoord Meijer. “Vanaf het moment dat ik naar de middelbare school ging nam dat wat af. Toen ik daarna ging studeren en hard ging werken, kwam het watersporten helemaal in het slob. Pas op latere leeftijd zocht ik dat warme gevoel van de watersport weer, en toen heb ik het opnieuw opgepakt. Ik heb een soort oud scheepswrak gekocht, en dat ben ik in het kader van ontspanning gaan opknappen. Daarvoor heb ik diverse diploma’s en bewijzen gehaald. Toen ben ik ook gaan kijken wie en wat er allemaal achter de watersport zitten. Ook ben ik gaan uitzoeken waar de toch wel enigszins rare reputatie van de watersport vandaan komt; enerzijds kan iedereen met wat drijft het water op, anderzijds heeft het een soort aura van rijkdom en ‘het kan niet op’. Dat heeft iets tegenstrijdigs, maar het klopt wel want op en aan het water komen verschillende werelden bij elkaar. En dat is nou precies wat ik zo belangrijk vind in de watersport. Daarom ben ik ook lid van de KNMC geworden met leden met veelal grotere, luxere jachten. En ben ik bij het VNM gaan kijken. VNM ondersteunt nu juist de mensen die geen grote boot hebben. Daar gaat het meer over de techniek en over de communicatie tussen de werelden die we hiervoor hebben aangestipt.”

2) Wat draag je als organisatie bij aan het realiseren van de Toekomstvisie Waterrecreatie?

“Wat wij als VNM proberen bij te dragen”, vervolgt Meijer “is wat mij betreft een verbeterde communicatie. Ik vind dat we als watersporters zichtbaar moeten zijn en worden en dat zichtbaarder moet worden wat een jachthaven is, in overdrachtelijke zin bedoel ik dat. Verenigingshavens zie ik als een sociaal maatschappelijk noodzakelijk ding: het gaat om mensen die daar heel veel om geven. Je leert er veel, je leert omgaan met vermogen, manieren noem maar op. En daar willen wij als VNM een bijdrage aan leveren.”

Meijer vervolgt “Als het gaat om het partnerschap wil ik eraan toevoegen: ik vind het heel belangrijk dat er contacten zijn tussen het reguliere recreëren op het water en de sportieve elementen op het water. Dat is ontzettend belangrijk, Nederland moet bewegen. De innovatie rond nieuwe watersporten, inspiratie door sportieve helden. Dat zijn zaken die de afgelopen drie jaren meer hun beslag hebben gekregen en ik vind dat een compliment voor Waterrecreatie Nederland. Maar vergeet ook de besturen van de havens niet, hoe die daarin mee proberen te draaien. Dat is indrukwekkend om te zien. En daar ligt nog veel werk, zeker nu.”

Gevraagd naar hoe hij kijkt naar de bijdrage van VNM aan het realiseren van de ambities uit de toekomstvisie zegt Meijer: “Ik ben nog niet tevreden, het is nog te klagerig. Dat wordt veroorzaakt door tekort aan geld. Ik zou willen meedoen aan projecten, zodat mijn organisatie belangrijker wordt. Binnen de organisatie moet daarvoor ook wat veranderen. Nieuwe aanwas is ook bij ons belangrijk. Ik ben daarom onder meer begonnen met het organiseren van diverse cursussen. Dat is heel erg leuk om te doen. Het gaat om ‘in-house’ trainingen op het gebied van kwaliteitsverbetering maar door verschillende omstandigheden is het nog niet goed van de grond gekomen. Er is behoorlijke tegenstand tegen veranderingen. Daar moet beweging in komen. We maakten een begin met onderhandelingstechniek, meteen gevolgd met een concrete zaak. Dat was bijzonder leuk. De volgende training zou moeten gaan over bestuurs- en vergadertechniek, want daar kunnen we – ik ook – hulp en inspiratie gebruiken.  Het is er nog niet van gekomen.”

3) Wat zie je als belangrijke ontwikkelingen op het gebied van waterrecreatie?

Meijer: “Ik denk dat waterrecreatie weer op een punt is aanbeland waar het een goede doorstart kan maken. Dat klinkt misschien cryptisch, maar wat ik bedoel is dat het snobberige er een beetje vanaf gaat en dat is goed. Je ziet weer veel meer zeilscholen, ‘vlokken’ met kleine zeilbootjes, verenigingen die actiever worden, op dinsdagochtend zie je mensen suppen. Allemaal nieuwe beweging op het water, er gebeurt weer een hoop.” De recente coronacrisis heeft daar ook een rol in, vervolg Meijer: “Die laat de noodzaak voor de watersportsector zien, het belang van naar buiten gaan, ook op het vele water dat we hebben. Het is daarom ook belangrijk om voorzichtig om te springen met wat we hebben. Het gaat dan enerzijds om het water, de omgeving, maar anderzijds ook om de verenigingen en de ondernemers. Dat gaat niet vanzelf, zie ook hoe een partij als HISWA Vereniging zich daar met veel enthousiasme op een zakelijke manier voor inzet.”

4) Waarom is de samenwerking/partnerschap met Waterrecreatie Nederland belangrijk voor jouw organisatie?

Over deze vraag is Meijer duidelijk: “Zonder die samenwerking zou ik er geen gat in zien. Het brengt alle belangen aan tafel. Wij zijn de kleinste van iedereen, niet qua aantallen maar wel qua sterkte, maar misschien ook wel de meest veeleisende. Er zitten allemaal participanten in VNM die het gratis willen hebben. Het is de enige mogelijkheid om aan die mensen uit te leggen, waarom samenwerken met anderen belangrijk is. Die groep vind vaak dat het allemaal teveel geld kost, en ze kijken niet verder dan dat. Ik ben het daar niet mee eens. Het kost helemaal niet zoveel geld. Enkel het bij elkaar brengen van alle belangen vind ik al heel zwaar wegen.”

5) Wat is de belangrijkste mijlpaal die bereikt is in de samenwerking afgelopen jaren?

“Ik heb hier wel over nagedacht”, vervolgt Meijer, “maar ik kan er maar betrekkelijk weinig over zeggen. Ten opzichte van de dag dat ik voor het eerst bij jullie kwam, vind ik dat VNM een stuk beter op de kaart staat. En makkelijk is dat niet, ook niet om die conclusie te trekken. Daar zijn intern veel discussies aan vooraf gegaan en dat is best lastig. Het draagvlak intern valt tegen, en ondanks de gevolgen van de coronacrisis vind ik wel dat dat verbeterd is.”

6) De ambities van Waterrecreatie Nederland zijn gebaseerd op de speerpunten ‘Duurzaamheid’, ‘Routenetwerken en voorzieningen’ en ‘Veiligheid’ met als overkoepelend thema ‘Waterbeleving’. Waar zie je kansen voor concrete resultaten en intensievere samenwerking?

“Ik ga heel praktisch zijn. Ik ben aan het nadenken en ook al een beetje aan het uitwerken geslagen, want dat gaat wat mij betreft natuurlijk over routenetwerken en voorzieningen. Dat is een ontzettend belangrijk thema voor de participanten in VNM, die allemaal langs die route liggen. Die participanten zijn de mensen die zo’n routenetwerk ook kunnen faciliteren. Ik heb al veel van hen gesproken, langs de routes, en zij willen dat ook graag.” vertelt Meijer. “Er zijn havens die dat heel erg leuk vinden en ook graag een bijdrage willen leveren. KNMC heeft dit jaar vignetten uitgegeven voor een ‘voorkeurshaven’. Mensen die een pluim willen uitdelen die mogen dat doen. Ik heb dat zelf bij een haven gedaan. Die haven was daarmee enorm blij. Aan dit soort dingen zouden we als organisatie makkelijk een bijdrage aan kunnen leveren.”

7) Op welk onderwerp denk je dat de samenwerking in de toekomst belangrijk zal worden of zijn?

Meijer: ”Dan kom ik toch terug bij de noodzaak om te blijven inzien dat het belang van de één niet hetzelfde is als de som of een deel van het belang van allemaal. We moeten blijven praten en we moeten durven delen. En volgens mij lukt dat. Er zijn ook nog wel bugs te zien. Bij de coronamaatregelen is het voor ons nog wel lastig gebleken. De maatregelen zouden allemaal niet duidelijk zijn. Maar tegelijk wordt er vanuit ons ook weinig concreets ingebracht. In zo’n situatie zie je hoe belangrijk een goede samenwerking is.”

Lees ook:

• • Zeven vragen aan Geert Dijks – HISWA-RECRON: ‘Als vrije tijd je werk is‘
  • Zeven vragen aan Henry Meijdam – IPO: ‘Benaderen vanuit de integraliteit, zoeken naar de mengvorm’
  • Zeven vragen aan Roeland Geertzen – Watersportverbond: ‘Kennis en kunde van de partners veel effectiever benutten’
  • Zeven vragen aan Fred Bloot – Sportvisserij Nederland: ‘Water is veel meer dan alleen maar water’ 
  • Zeven vragen aan Bob Verburg: ‘Je moet zeilen op de wind van vandaag‘
  • Zeven vragen aan Peter Paternotte – De Toerzeilers: ‘Geen waterrecreatie zonder natuur, geen natuur zonder waterrecreatie’
  • Zeven vragen aan Jan Röben – Netwerk Waterrecreatie: ‘Problemen verbinden nu eenmaal, dat is het mooie ervan‘